Czym są opcje i jak działają?

Opcje mają łatkę skomplikowanego instrumentu finansowego, z którego powinni korzystać wyłącznie profesjonaliści. Osoby, które zaczynają zagłębiać się w temat, odstraszają skomplikowane wzory matematyczne i słownictwo. Jednak zaznajomienie się z tematyką opcji pozwoli w łatwy sposób zabezpieczać swój portfel inwestycyjny. W dzisiejszym artykule wstępnie zapoznamy czytelnika z tym tematem.


  • Nabywca opcji ma prawo do kupna lub sprzedaży danego aktywa w określonym czasie (nie musi tego jednak robić). Wystawca opcji jest z kolei zobowiązany do dokonania transakcji.
  • Za taką możliwość nabywca musi zapłacić premię wystawcy.
  • Opcje służą do spekulacji lub zabezpieczenia swojego portfela inwestycyjnego.
  • Opcje nie są zbyt popularne w naszym kraju. Na amerykańskim rynku to ważny instrument finansowy.
  • Te produkty finansowe potrafią przybierać tak specyficzne nazwy, jak opcje waniliowe, egzotyczne czy bermudzkie. Poznaj bliżej te “smaczne” określenia.

Czym są opcje?

Opcja to instrument pochodny, który w nierówny sposób rozdziela ryzyko między strony kontraktu. Ten instrument finansowy daje nabywcy prawo kupienia albo sprzedania określonego aktywa, w danym czasie i po określonej cenie. Przykładowo inwestor kupił opcję CALL (kupna) na akcje Adidasa z ceną wykonania 120€ i datą wygaśnięcia 17 marca 2023. Nabycie takiego instrumentu daje inwestorowi prawo kupna akcji spółki Adidas po 120€ dnia 17 marca 2023 roku. Nie musi jednak wcale tego robić. Aktywem może być wartość indeksu, akcji, waluty czy cena surowca.

Opcjami można handlować zarówno na rynku scentralizowanym (np. giełda), jak i niescentralizowanym (tak zwane OTC, over-the-counter). Rynkiem OTC są np. transakcje bezpośrednie między przedsiębiorcą a bankiem dotyczące opcji walutowych.

Nabywca i wystawca opcji

Kluczowe dla zrozumienia tego instrumentu jest poznanie, w jaki sposób dzielone są prawa i obowiązki nabywcy i wystawcy opcji. Nabywca opcji ma prawo do zakupu albo sprzedaży instrumentu bazowego po ustalonej cenie i w określonym czasie. Ważne jest tu słowo “prawo”. Nabywca może, ale nie musi zrealizować kontraktu. Za ten przywilej musi zapłacić wystawcy premię. Jej wartość jest uzależniona od czasu pozostałego do wykonania opcji, ceny rozliczenia oraz zmienności panującej na rynku.

Wystawca nie ma możliwości rezygnacji z wykonania kontraktu, jeśli dojdzie do jego rozliczenia. Za zobowiązanie do wykonania kontraktu pobiera opłatę zwaną premią. Jeśli nabywca ma prawo do zakupu instrumentu bazowego, to wystawca ma bezwzględny obowiązek jego sprzedaży po cenie rozliczenia.

Jeśli opcja wygaśnie bez wartości, to wystawca zatrzymuje otrzymaną premię, która jest jego zyskiem. Z kolei nabywca opcji musi w takiej sytuacji pogodzić się ze stratą o wartości zapłaconej premii.

Relacje między nabywcą a wystawcą opcji można porównać do relacji między kupującym ubezpieczenie a firmą ubezpieczającą. Nabywca ubezpieczenia płaci składki, aby uchronić się przed ryzykiem (np. pożaru nieruchomości). Ubezpieczyciel (wystawca ubezpieczenia) otrzymuje składki i zobowiązuje się do realizacji umowy w chwili wystąpienia zdarzenia.

Specyfikacja kontraktu

Opcja jest to instrument finansowy, który potrzebuje dwóch stron, aby mógł być zawarty. Każdy z kontraktów ma różne warunki, które są wyjaśnione w specyfikacji instrumentu bazowego. Każda opcja ma następujące składowe:

  • rodzaj – jest to podział na opcje call (dająca nabywcy prawo do kupna instrumentu bazowego) lub put (dająca nabywcy opcji prawo do sprzedaży instrumentu bazowego);
  • mnożnik – jest to wartość, jakiej dotyczy kontrakt. Może to być np. 100 akcji albo 20 punktów. W pierwszym wypadku, aby obliczyć wartość premii, trzeba pomnożyć premię przez 100. W drugim przypadku przez 20;
  • instrument bazowy – informuje, czego dotyczy dany kontrakt. Mogą to być np. akcje spółki Amazon, indeksu S&P 500 czy ETF-a. Na rynkach zagranicznych wybór jest naprawdę spory;
  • warunki dostawy – ta część specyfikacji informuje, czy wystawca musi w chwili wykonania opcji dostarczyć towar “fizycznie”, czy zapłacić ekwiwalent w gotówce;
  • data wykonania – informuje, kiedy kontrakt wygasa. Istnieją opcje dzienne, tygodniowe, miesięczne, kwartalne czy LEAPS (długoterminowe);
  • wartość opcji – jest to rynkowa cena, po jakiej kupujący może nabyć kontrakt. Wartość premii jest uzależniona od ceny wykonania, czasu do wygaśnięcia oraz rynkowej zmienności;
  • typ wykonania – ten instrument finansowy można podzielić ze względu na dzień wykonania. Niektóre kontrakty pozwalają na wykonanie umowy w dowolnym dniu, inne w wybrane dni, a najbardziej restrykcyjna w dniu wygaśnięcia;
  • dodatkowe warunki – ta część dotyczy głównie opcji egzotycznych, które czasami mają zawarte klauzule, które mają bardziej odzwierciedlać oczekiwania klienta.

Wartość wewnętrzna i czasowa opcji

Każda opcja ma swoją cenę. Jej wartość jest uzależniona od szeregu czynników. Najważniejszymi z nich są:

  • cena instrumentu bazowego,
  • czas do wygaśnięcia opcji,
  • zmienność na rynku,
  • poziom stóp procentowych.

Najważniejszy wpływ na cenę opcji mają trzy pierwsze parametry. Premia opcji składa się z dwóch elementów:

  • wartości wewnętrznej,
  • wartości czasowej.

Wartość wewnętrzna

Wartość wewnętrzną mają tylko opcje ITM (in-the-money). Jest to różnica między ceną wykonania a rynkową ceną instrumentu bazowego. Wartość wewnętrzna nie może mieć wartości mniejszej niż 0.

W przypadku opcji kupna jej wartość jest wyliczana według następującego wzoru: cena instrumentu bazowego – cena wykonania. Spadek ceny instrumentu bazowego powoduje zmniejszenie wartości wewnętrznej opcji kupna. Wzrost ceny instrumentu bazowego powoduje zwiększenie wartości wewnętrznej.

W przypadku opcji sprzedaży wartość wewnętrzna jest wyliczana według następującego wzoru: cena wykonania – cena instrumentu bazowego. Spadek ceny instrumentu bazowego powoduje zwiększenie wartości wewnętrznej opcji sprzedaży. Wzrost ceny instrumentu bazowego powoduje zmniejszenie wartości wewnętrznej.

Wartość czasowa

Wartość czasowa jest uzależniona od czasu do wygaśnięcia, zmienności implikowanej oraz poziomu stóp procentowych. Każda opcja ma wartość czasową. Jednak są takie, które wyłącznie składają się z tego elementu. Takim przykładem jest opcja typu OTM (out-of-the-money) oraz ATM (at-the-money). Opcja ATM zachodzi wtedy, kiedy cena instrumentu bazowego jest równa cenie wykonania. Z kolei z opcją OTM mamy do czynienia wtedy, kiedy instrument nie ma charakterystyki ITM albo ATM. Największą nominalną wartość czasową mają opcje o charakterze ATM (at-the-money). Wartość czasowa spada wraz ze zbliżaniem się do wygaśnięcia kontraktu.

Przykład transakcji

Warto posłużyć się przykładem, aby lepiej zrozumieć, czym jest wartość wewnętrzna i czasowa. Na dzień 25 lutego 2023 roku akcje Apple były wyceniane na 146,71$. Inwestor nabył opcję call z ceną wykonania na poziomie 140$. Zapłacił za nią 8,65$. Wartość wewnętrzna opcji to wynik odejmowania: 146,71$ – 140$ = 6,71$. Wartość czasowa to pozostała wartość premii: 1,94$. Wspomniany kontrakt opcyjny jest zatem ITM.

Inwestor nabył opcję call na akcje Apple o tych samych parametrach, ale z ceną wykonania na poziomie 155$. Wartość tego instrumentu na dzień 25 lutego 2023 wynosiła 0,95$. Wartość wewnętrzna jest równa 0, ponieważ cena wykonania opcji jest powyżej ceny rynkowej. Zatem cała premia składa się z wartości czasowej. Jest to także opcja typu OTM.


Krótka sprzedaż – na czym polega shortowanie?


Opcja PUT i CALL – co to takiego?

W poprzedniej części artykułu wyjaśniliśmy, że ten typ instrumentu finansowego ma swoje specyfikacje. Najważniejszy jest rodzaj opcji. Kontrakt opcyjny można podzielić na: PUT, CALL. Warto nadmienić, że istnieją jeszcze opcje wyboru (Chooser option), które umożliwiają nabywcy w określonym czasie wybrać, czy kontrakt będzie typu CALL czy PUT.

Opcja PUT

Opcja PUT daje nabywcy prawo do sprzedaży instrumentu bazowego po ustalonej cenie w określonym czasie w przyszłości. Za to prawo nabywca musi zapłacić premię, która jest także jego potencjalną stratą. Wystawca opcji PUT w chwili wykonania musi kupić instrument bazowy po określonej wcześniej cenie. Wydaje się to skomplikowane, ale poniższy przykład powinien rozwiać wszelkie wątpliwości.

Inwestor obawia się spadków na giełdzie, co by negatywnie odbiło się na wynikach jego portfela inwestycyjnego. Aby się przed tym chronić, postanowił skorzystać z opcji. 23 lutego nabył kontrakt typu PUT na WIG20 z ceną wykonania 1800 punktów wygasający 16 marca 2023 roku. Za instrument pochodny inwestor musiał zapłacić 30,65 punktów. Kurs WIG20 w chwili zawarcia transakcji wynosił 1829 punktów. Nabywając opcję PUT, inwestor zakłada, że do 16 marca kurs indeksu spadnie znacznie poniżej poziomu 1800 punktów. Za zabezpieczenie się przed ryzykiem spadku kursu akcji inwestor zapłacił 30,65 punktów. Biorąc pod uwagę, że mnożnik dla tego kontraktu wynosi 10 zł, to koszt nabycia instrumenty wyniósł 306,5 zł.

opcja put wykres

Im bardziej kurs WIG 20 będzie spadał, tym większa będzie wartość zakupionej opcji sprzedaży. W przypadku tej transakcji stanie się ona zyskowna dopiero po spadku indeksu poniżej poziomu 1 769,35 punktów. Dlaczego dopiero tam? Jeśli w dniu wykonania kontraktu kurs WIG 20 spadnie do poziomu 1 769,35 punktów, to wartość opcji sprzedaży wyniesie 30,65 punktów. Zatem jej wartość będzie równa cenie, jaką zapłacił inwestor 23 lutego. Jednak jeśli indeks WIG 20 spadnie np. do poziomu 1600 punktów, to wartość opcji wyniesie 200 punktów. Oznacza to zysk netto z transakcji równy 169,35 punktów. Procentowo zysk z takiej transakcji wyniósłby 552,5%.

Opcja CALL

Kontrakt typu CALL daje nabywcy prawo do kupna instrumentu bazowego, po ustalonej cenie, w określonym czasie w przyszłości. Za to prawo nabywca musi zapłacić premię, która jest także jego maksymalną stratą. Wystawca opcji call w chwili wykonania musi sprzedać instrument bazowy po określonej wcześniej cenie. Tak jak wcześniej, posłużymy się przykładem.

Inwestor spodziewa się, że kurs WIG20 znacznie wzrośnie w ciągu następnych kilku tygodni. Aby zarobić na tym scenariuszu, inwestor postanowił skorzystać z opcji CALL. 23 lutego inwestor nabył kontrakt typu CALL na indeks WIG 20. Cena wykonania wynosiła 1900 punktów. Instrument pochodny wygasa 16 marca 2023 roku. Za opcję inwestor musiał zapłacić 15,55 punktów. Wartość indeksu w chwili zawarcia transakcji wynosiła 1831 punktów.

opcja call wykres

Im bardziej kurs WIG 20 będzie rósł, tym większa będzie wartość zakupionego CALL-a. W tym przypadku transakcja stanie się zyskowna dopiero po wzroście indeksu powyżej poziomu 1915,55 punktów. Jeśli w dniu wykonania kurs WIG 20 wzrośnie do tego poziomu, to wartość opcji kupna wyniesie dokładnie 15,55 punktów. Zatem jej wartość będzie równa cenie, jaką zapłacił inwestor 23 lutego. Jednak jeśli indeks WIG 20 wzrośnie np. do poziomu 2000 punktów, to wartość opcji wyniesie 100 punktów. Oznacza to zysk netto z transakcji równy 84,45 punktów. Procentowo zysk z takiej transakcji wyniósłby 545,2%.

Typy opcji: europejska, amerykańska i bermudzka

Opcje można podzielić ze względu na okres, kiedy można je wykonać. Klasycznym podziałem jest europejski i amerykański styl wykonania. Jednak istnieją także kontrakty zwane bermudzkimi, które łączą w sobie cechy opcji europejskiej i amerykańskiej.

Opcja europejska

W europejskim stylu kontrakt może zostać wykonany (a więc rozliczony) w dniu wygaśnięcia. Przykładowo, jeśli inwestor nabył CALL-a wygasającą 17 marca 2023 i ma europejski styl rozliczenia, to wykonanie kontraktu będzie możliwe tylko 17 marca 2023 roku. Oczywiście posiadacz opcji może wcześniej odsprzedać ją na rynku.

Opcja amerykańska

Opcja amerykańska daje nabywcy możliwość wykonania kontraktu w dowolnym dniu (handlowym) w czasie “życia instrumentu”. Daje to większą elastyczność kupującemu. Za takie prawo wystawca może żądać wyższej premii. Jest to logiczne, ponieważ sprzedawca opcji nie ma możliwości odmowy realizacji kontraktu w chwili jego wykonania. Zawsze musi być w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań. Zatem “amerykanka” ma wartość równą lub wyższą od instrumentu o takich samych parametrach, który opiera się na europejskim stylu wykonania.

Opcja bermudzka

Opcja bermudzka jest czymś pomiędzy europejskim a amerykańskim stylem wykonania. Umożliwia ona wykonanie kontraktu w dniu wygaśnięcia oraz w określonych dniach wymienionych w kontrakcie. Ze względu na swoją charakterystykę, opcja bermudzka jest wyceniana drożej niż europejska, a taniej niż kontrakt z amerykańskim stylem wykonania.

Po co wykonywać wcześniej opcję?

Czytelnik może zadać sobie pytanie: po co wykonywać wcześniej opcję notowaną na giełdzie, jak można ją sprzedać na rynku. Najczęściej sprzedaż na rynku jest korzystniejsza, istnieją jednak sytuacje, kiedy to wcześniejsze wykonanie opcji bardziej się nam opłaci. Stanie sie tak wtedy, gdy:

  • opcja PUT może zostać wykonana na spółce, której sytuacja zapowiada złożenie wniosku o bankructwo;
  • opcje call będące ITM mogą być wykonane tuż przed wypłatą dywidendy, jeśli jej wartość jest większa niż pozostała wartość czasowa. Wtedy wykonanie opcji jest zyskowne, ponieważ strata z powodu utraty premii czasowej jest mniejsza niż zysk z otrzymanej dywidendy;
  • istnieje możliwość arbitrażu.

Opcje waniliowe i egzotyczne

Istnieje wiele sposobów na podział kontraktów opcyjnych. Jednym z najbardziej podstawowych jest podział opcji na: waniliowe oraz egzotyczne. Nie chodzi tutaj o smak tego instrumentu, ale o warunki dodatkowe zawarte w kontrakcie. Opcjami waniliowymi nazywamy “zwykłe” kontrakty CALL i PUT. Natomiast “egzotyki” to każdy instrument o niestandardowych warunkach. Kontraktami “waniliowymi” handluje się zarówno na giełdzie, jak i na rynku OTC. Opcje egzotyczne występują tylko na rynku pozagiełdowym.

Opcje egzotyczne (exotic option) to niesymetryczne instrumenty pochodne, które różnią się od tradycyjnych (waniliowych) opcji na przynajmniej jeden z czterech sposobów:

  • metodą ustalania ceny wykonania opcji,
  • strukturą płatności,
  • datą wygaśnięcia,
  • stylem ustalania instrumentu bazowego.

Egzotyczna opcja jest po prostu “szyta na miarę” i ma spełniać specyficzne oczekiwania klientów. “Egzotyki” można podzielić na:

  • pojedyncze,
  • elastyczne,
  • warunkowe.

Egzotyczną opcją pojedynczą jest np. kontrakt COD czyli cash-on delivery. Jest to instrument, w którym inwestor nie musi płacić premii, jeśli opcja wygasa bez wartości. Czyli płatność premii następuje dopiero w momencie dostarczenia instrumentu bazowego (albo wypłaty gotówki). 1

Elastyczny kontrakt opcyjny daje nabywcy większą elastyczność niż standardowy kontrakt waniliowy. Przykładem takiego instrumentu jest np. opcja bermudzka, która pozwala na wykonanie kontraktu w ściśle określonych datach zawartych w umowie.

Warunkowy kontrakt to np. opcja azjatycka. Cena wykonania zależy od średniej ceny instrumentu bazowego w określonym czasie (np. ostatni miesiąc “życia kontraktu”).

Opcje binarne – instrumenty o złej sławie

Instrument ten jest znany także jako digital option albo all-or nothing option. Jest to klasyczny przykład opcji egzotycznej. Wypłata nabywcy jest przesyłana wtedy, kiedy cena rynkowa znajdzie się powyżej (dla CALL) lub poniżej (dla PUT) ceny rozliczenia, w dniu wykonania. Zaletą tego instrumentu jest prostota. Inwestor wie, ile zarobi albo – ile straci, niezależnie od tego, jak mocno cena rynkowa odbiega od ceny rozliczeniowej. Jest to zatem znacznie prostszy do zrozumienia instrument niż zwykły CALL czy PUT (tj. “waniliowy”).

Opcje binarne są prostym instrumentem, ale zyskały złą sławę za sprawą nieuczciwych brokerów foreksowych, którzy wykorzystywali ten typ kontraktu do generowania strat klientów. Szczególnie popularne były “binarki” minutowe czy godzinne. Bardzo często dochodziło do manipulowania ceną na niekorzyść klienta. Nieuczciwe praktyki spowodowały, że handel opcjami binarnymi został zakazany w wielu krajach. Klient detaliczny nie może zawierać transakcji na tych instrumentach w Unii Europejskiej czy Australii.


Zobacz także: Jak inwestować w waluty? Forex dla początkujących


Do czego służą opcje walutowe?

Opcja walutowa jest to kontrakt, której instrumentem bazowym jest para walutowa. Ten instrument zdobył złą sławę w latach 2008-2009, kiedy w Polsce określano go jako “toksyczny”. Jednak zadaniem opcji jest pomoc w zarządzaniu ryzykiem walutowym. Dzięki transakcjom zawieranym na tym instrumencie finansowym można “zaklepać” cenę zakupu lub sprzedaży danej waluty. Jest to prawdziwe wybawienie dla wielu eksporterów. Większość obrotu tym instrumentem pochodnym ma miejsce na rynku OTC. Inwestorzy mogą jednak dokonywać transakcji na tym rynków również na giełdzie. Jednym z miejsc obrotu tymi instrumentami jest giełda CME mieszcząca się w Chicago.

Czy są dostępne opcje na WIG20?

Na polskim rynku inwestor nie ma zbyt dużych możliwości handlu opcjami. Dostępne są tylko kontrakty opcyjne na indeks WIG20. Obrót tymi instrumentami nie jest zbyt duży. Należy jednak zauważyć, że wartość nominalna kontraktu nie jest zbyt wysoka. Opcje mają mnożnik 10 zł, zatem wartość nominalna kontraktu obecnie wynosi kilkanaście tysięcy złotych. Oznacza to, że jeśli premia opcyjna ma wartość 5 punktów, to inwestor może ją nabyć za 50 zł. Zatem próg wejścia w handel opcjami na rynku polskim jest naprawdę niewielki.

Oczywiście same nazwy opcji mogą przyprawić początkującego inwestora o ból głowy. Wystarczy podać dwa przykłady:

  • OW20C231800 – opcja kupna wygasająca w marcu 2023 roku i ceną wykonania 1800 punktów
  • OW20O231800 – opcja sprzedaży wygasająca w marcu 2023 roku i ceną wykonania 1800 punktów

Zacznijmy od początku.

Pierwsze 4 znaki (OW20) dotyczą nazwy instrumentu, czyli opcji na WIG20. Te 4 znaki się nie zmieniają.

Piąty znak to litera alfabetu. Opcja kupna ma litery alfabetu od A do L, natomiast opcja sprzedaży ma litery od M do X. Każda litera oznacza konkretny miesiąc:

  • Styczeń to dla opcji call (A) a dla put (M),
  • Luty to dla opcji call (B) a dla put (N),
  • Grudzień to dla opcji call (L) a dla put (X). 2

Kolejne 2 cyfry to rok wygaśnięcia opcji. 23 to informacja, że opcja wygasa w 2023 roku. Liczba 24 to oznaczenie 2024 roku itd.

Ostatnie cyfry to cena wykonania opcji. 1800 oznacza, że ceną rozliczenia jest 1800 punktów.

Opcje a kontrakty CFD

Zarówno opcje, jak i CFD to pochodne instrumenty finansowe. Jednak istnieją między nimi spore różnice. Nabywca opcji ma z góry określony maksymalny poziom straty. Jest nią zapłacona premia opcyjna. Z kolei wystawca ma z góry określony maksymalny poziom zysku, którą jest otrzymana premia.

Z kolei kontrakt CFD jest bardziej zbliżony w konstrukcji do kontraktu terminowego futures. Zatem nabywca CFD nie ma wbudowanego “stop lossu”, który chroni przed nieproporcjonalnie dużą stratą.

Różnicą jest także sposób wyceny opcji i CFD. Wartość opcji jest uzależniona od czasu, jaki pozostał do wykonania tego kontraktu, ceny instrumentu bazowego oraz zmienności. W przypadku CFD zysk i strata to różnica między ceną rozliczenia a ceną rynkową. W niektórych CFD dodatkowo na wynik transakcji wpływają punkty swap (tak zwany koszt utrzymania pozycji).

Interesują Cię kontrakty CFD? Sprawdź oferty najlepszych brokerów.

Nie znaleziono ofert spełniających kryteria wyszukiwania

Prowadzenie konta
0 zł
Typy CFD
ETF, opcje, futures, obligacje, konto depozytowe
Platformy
Freedom24

441 osób

wybrało ofertę
Sprawdź
Opinie:
4,4/5
Prowadzenie konta
0/10€
? 0 zł przy otwarciu min.1 transakcji na 365 dni lub braku środków na koncie
Typy CFD
Waluty, akcje, surowce, indeksy, ETF, crypto
? 76% rachunków detalicznych CFD odnotowuje straty.
Platformy
xStation

266 osób

wybrało ofertę
Sprawdź
Opinie:
4,2/5
Prowadzenie konta
0 zł
Typy CFD
Waluty, akcje, surowce, indeksy
Platformy
MT4, MT5

62 osób

wybrało ofertę
Sprawdź

Oferowane instrumenty finansowe, zwłaszcza z dźwignią, niosą ryzyko strat przekraczających zainwestowany kapitał.

Kilka słów na koniec

W dzisiejszym artykule zaledwie napomknęliśmy o tym, czym jest opcja. Ten instrument pozwala na zabezpieczenie swojej pozycji na rynku oraz tworzyć bardziej zaawansowane strategie inwestycyjne. Kontrakt opcyjny nierówno rozdziela prawa i obowiązki pomiędzy nabywcę i wystawcę opcji.

Opcje można wykorzystać zarówno do spekulowania, jak i tworzenia transakcji zabezpieczających. Dzięki różnym profilom wypłaty kontraktu inwestor może budować wiele strategii opcyjnych (np. spread byka, niedźwiedzia, covered call czy collar).

Źródła:

1. https://www.investopedia.com/terms/e/exoticoption.asp

2. https://www.gpw.pl/standardy-warunki-obrotu

Dodatkowa literatura:

  • Hull J., Kontrakty terminowe i opcje: wprowadzenie, WIG-Press, Warszawa 1999
  • Reilly Frank K., Analiza inwestycji i zarządzanie portfelem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2021

Jak podobała Ci się treść?
5 - ciekawa, 1 - nieciekawa
5/5 - (2 votes)
Komentarze (0)

Odpowiadasz na komentarz:

Komentarz zostanie opublikowany pod tą nazwą

Adres e-mail nie będzie widoczny publicznie

Treści, które udostępniasz w serwisie są weryfikowane

Polecane artykuły

Zobacz wszystkie
Zobacz wszystkie
Porównywarka ofert
Porównaj ()