Komornik sądowy, który przeprowadza na danym dłużniki egzekucję należności, musi przestrzegać ściśle określonych przepisów prawa. Jeżeli posiada się uzasadnione podejrzenia, że w toku postępowania przekroczył on swoje obowiązki, warto działać. Podpowiadamy, jak powinna wyglądać skarga na czynności komornika.
Objęcie działaniami komornika to stresująca i problematyczna okoliczność, która jest konsekwencją nieregulowania różnego rodzaju finansowych zobowiązań. Wierzyciel, który bezskutecznie próbuje wyegzekwować należny dług, często wcześniej korzysta z innych przewidzianych w prawie narzędzi, takich jak np. windykacja czy monity. Gdy kończy się to niepowodzeniem, konieczne jest sięgnięcie po narzędzia większego kalibru.
Gdy komornik rozpoczyna wykonywanie swoich służbowych zadań, należy pamiętać, że poza obowiązkiem skutecznego wyegzekwowania należności, obowiązują go też ściśle określone przepisy prawa. Warto mieć świadomość na temat ich podstawowych założeń, aby lepiej znać swoją pozycję jako dłużnik. Pozwoli to też wyczuć, w którym momencie komornik przekracza zakres swoich obowiązków i jego działania można zgłosić. Służy temu skarga na czynności komornika.
Rozpoczęcie egzekucji przez komornika – kiedy następuje?
Komornik zawsze wszczyna postępowanie na podstawie złożonego wniosku – jego działania nie są kwestią samowoli, a efektem zwrócenia się do niego z prośbą o podjęcie się egzekucji istniejącego zadłużenia. To zatem od wierzyciela zależy, w którym momencie nieotrzymywania należności zdecyduje się on na złożenie wniosku o przeprowadzenie egzekucji. Kwestię tę określa artykuł 776 kodeksu postępowania cywilnego1. Jak przebiega ta procedura i jakie formalności są dopełniane, nim komornik zapuka do drzwi dłużnika?
W pierwszej kolejności, wierzyciel musi zwrócić się do odpowiedniego jego miejscu zameldowania sądu rejonowego2 w celu uzyskania sądowej klauzuli wykonalności tytułu egzekucyjnego. To niezbędna formalność – tylko po jej wykonaniu możliwe będzie udanie się do komornika i uruchomienie stosownych procedur w celu rozpoczęcia egzekucji należnego długu. Zasadność wydania klauzuli rozstrzyga sąd, weryfikując przedstawione przez wierzyciela informacje dotyczące dłużnika. Z kolei zwracając się do komornika, wierzyciel powinien dopilnować przedstawienia mu szczegółowych informacji na temat dłużnika.
Komornik powinien otrzymać dane osobowe dłużnika i informacje o formie długu (np. niespłacona pożyczka czy nieopłacona faktura). Następnie należy scharakteryzować wysokość długu, rozmiar ewentualnych odsetek, czas, w jakim powinna zostać opłacona należność i wreszcie to, jak długo dłużnik zalega ze spłatą. Na koniec, wierzyciel musi wskazać formę przeprowadzenia egzekucji na majątku – np. poprzez konfiskatę dóbr w mieszkaniu dłużnika lub zajęcie kont bankowych. Komornik otrzymuje zatem kompleksowy wykaz wszystkich niezbędnych informacji i szczegółów na temat długu, przechodząc do swoich czynności.
Jak dłużnik powinien dowiedzieć się o egzekucji?
Fakt, że komornik rozpoczął postępowanie egzekucyjne mające na celu wyegzekwowanie należności, z jaką dłużnik zalega wobec wierzyciela, nie może pozostać w ukryciu. Jak mówi artykuł 805 kodeksu postępowania cywilnego3, równolegle z rozpoczęciem postępowania niezbędne jest dostarczenie pisma dłużnikowi, zwanego zawiadomieniem, o wszczęciu egzekucji. Sposoby na to mogą być dwa, w zależności od określonych okoliczności.
Do dłużnika kierowany jest list polecony z potwierdzeniem doręczenia, w którym zawarte są wszystkie niezbędne informacje na temat wszczętego postępowania egzekucyjnego. Dłużnik dowiaduje się w nim o przyczynie, z jakiej postępowanie zostało wszczęte oraz o podstawie prawnej, uzasadniającej opisany stan rzeczy.
Jeżeli pomimo prób nie udaje się doręczyć zawiadomienia o wszczęciu egzekucji drogą listową, np. z powodu kłopotów z ustaleniem adresu pobytu dłużnika, komornik ma prawo osobiście spróbować odwiedzić osobę zadłużoną i wręczyć jej pismo z zawiadomieniem do ręki. Metoda ta ma służyć upewnieniu się, że postępowanie, jakie zostało wszczęte, na pewno odbywa się z wiedzą dłużnika.
Jakie obowiązki ma dłużnik w obliczu egzekucji na majątku?
Po tym, jak dłużnik został poinformowany o wszczętym postępowaniu, komornik rozpoczyna procedurę zwaną ustaleniem majątku4. Jej cel jest prosty – pozwala ona określić, jaki jest obecny stan majątkowy dłużnika, w jakiej formie skumulował on cenny kapitał oraz jaka metoda egzekucji będzie skuteczniejsza. Na początku postępowania komornik nie wie w końcu, czy lepsze będzie przeprowadzenie konfiskaty określonej sumy środków na koncie bankowym, czy też przeprowadzenie zajęcia drogocennego mienia.
Co więcej, jak mówi przytoczony już wyżej artykuł 801 kodeksu postępowania cywilnego, dłużnik ma obowiązek wykazać komornikowi cały swój majątek – zarówno pod postacią mienia ruchomego, jak i mienia nieruchomego. Mowa tutaj zarówno o mieniu materialnym, przedmiotach codziennego użytku o dużej wartości, dobrach konsumpcyjnych, jak i mieniu abstrakcyjnym, jak lokaty pieniężne, konta oszczędnościowe czy obligacje. Dłużnik nie ma prawa zatajać żadnych elementów swojego majątku, prowadzić do ich ukrywania czy też pośpiesznie zmieniać ich stan własności, aby „na papierze” udawać osobę uboższą, niż jest się w rzeczywistości. Takie postępowanie jest karalne, a wierzyciel ma prawo skorzystać z tzw. skargi pauliańskiej5.
Podczas przeprowadzania egzekucji, sam dłużnik nie może utrudniać przeprowadzania czynności przez komornika. Nie może stosować przemocy fizycznej, nie ma prawa utrudniać wejścia do mieszkania, utrudniać poruszanie się po nim, odmawiając przekazania danych przedmiotów na poczet egzekucji czy stosować gróźb karalnych. Komornik ma obowiązek wykonywać swoje zadania służbowe nie tylko skutecznie, ale i sprawnie.
Co może zrobić komornik podczas egzekucji?
Pierwszą czynnością, której dopuszcza się komornik drogą postępowania egzekucyjnego, jest dokonanie zajęcia na otrzymywanej przez dłużnika pensji. Komornik musi tutaj przestrzegać ścisłych wytycznych określonych w prawie co do wymiaru pensji, który może podlegać egzekucji, oraz części zwanej kwotą wolną od zajęcia komorniczego6. Określa ją aktualna wysokość minimalnego wynagrodzenia o pracę w formie netto.
To jednak nie wszystko – komornik ma również prawo dokonaćzajęcia całego konta bankowego lub wszelkich innych kont, jeżeli ich istnienie zostanie udowodnione drogą prowadzonej egzekucji. Taka procedura mało kiedy odbywa się bez wiedzy dłużnika – często bowiem komornik zwraca się do niego z prośbą o wskazanie ilości posiadanych rachunków oraz banków, w jakich zostały one założone7. Ostatnią formą środków pieniężnych, które mogą jeszcze podlegać zajęciom komorniczym, jest renta i emerytura – jeżeli dłużnik otrzymuje takie świadczenie. Także i one podlega zasadom dotyczącym kwot wolnym od zajęć.
Trzecim i ostatnim prawem komornika podczas przeprowadzania egzekucji na majątku dłużnika jest zajęcie elementów mienia ruchomego oraz nieruchomego. To procedura, która uruchamiana jest po uprzedniej próbie wyegzekwowania należności dzięki pensji, koncie bankowym i świadczeniach rentowo-emerytalnych. Jeżeli dalej nie zaspokoiły one wysokości ciążącego długu, komornik może dokonać zajęcia następujących przedmiotów, urządzeń, środków codziennego użytku itd., które wyliczamy poniżej.
Sprzęt AGD i RTV. Telewizory, komputery, laptopy, ekspres do kawy, mikrofalówka, sprzęt muzyczny, inny sprzęt elektroniczny.
Wartościowe elementy wystroju wnętrza. Obrazy, rzeźby, płaskorzeźby, posągi i inne wartościowe przedmioty tego typu.
Pojazdy i środki transportu. Samochód, rower, quad, pojazd ciężarowy, hulajnoga, motocykl i tym podobne.
Nieruchomości i obiekty. Domy, mieszkania, działki.
O czym jeszcze należy pamiętać? Komornik ma prawo dokonać zajęcia określonego mienia, nawet jeżeli formalnie nie należy ono do dłużnika. Wystarczy, że istnieje uzasadnione podejrzenie, że używa on go regularnie, zachowując wymóg ciągłości. Można skonfiskować zatem np. pożyczony rower8.
Skarga na czynności komornika – czego komornik nie może?
Nakreślając już obszernie obowiązki dłużnika oraz prawa komornika, pora wreszcie scharakteryzować czynności, jakich komornik nie może się dopuszczać i które można traktować jako naruszenie obowiązującego prawa. Zacznijmy od samych czynności prowadzonych po dotarciu do miejsca zamieszkania dłużnika.
Komornik nie może pukać do drzwi poza wyznaczonymi godzinami. Egzekucje komornicze w mieszkaniu dłużnika mogą być przeprowadzane tylko w dni powszednie, od godziny 7:00 rano do 21:00 wieczorem.
Komornik nie może stosować przemocy fizycznej. Podczas wykonywania czynności komornik nie może naruszać nietykalności cielesnej dłużnika czy niszczyć mienia w jego domu. Niedopuszczalne są też próby wymuszenia na dłużniku współpracy w sposób agresywny i ofensywny.
Komornik nie może grozić i zastraszać. Niedopuszczalne jest stosowanie gróźb karalnych i innych form perswazji, które mają na celu manipulowanie emocjami dłużnika w sposób nieetyczny i poza tym – prawnie niedopuszczalny.
Komornik nie może zajmować mienia, które jest wyłączone z egzekucji. Czwartą i w gruncie rzeczy najważniejszą zasadą, bo najbardziej złożoną, jest obowiązek rozróżnienia mienia na te, które podlega zajęciom komorniczym od tego, którego nie może przejąć. Komornik musi wiedzieć, jakie mienie ruchome i nieruchome jest wyłączone z egzekucji i pod żadnym pozorem nie może go zajmować – nawet, jeśli dłużnik nie dysponuje innym, wartościowym mieniem do konfiskaty na poczet długu.
Jakich elementów mienia komornik nie może zajmować?
Świadczenia socjalne. Mowa tutaj o pieniądzach z 500+, świadczeniach rodzinnych, zasiłkach opiekuńczych, alimentach, świadczeniach opiekuńczych itd.
Przedmioty osobiste. Zajęciom komorniczym nie podlegają szeroko pojęte przedmioty osobiste, takie jak np. odzież, pościel, bielizna, żywność, opał, leki, aparatura lecznicza, mienie o dużej wartości rodzinnej (albumy zdjęć) czy przedmioty kultu religijnego.
Przedmiotów do pracy zarobkowej. Może to być np. samochód służbowy, ciągnik rolniczy, rower do dowozu jedzenia, komputer, aparat fotograficzny itd.
Zwierząt hodowlanych. Jeżeli zwierzęta w gospodarstwie pozwalają zapewnić pokarm w gospodarstwie domowym, komornik nie ma prawa ich skonfiskować.
Skarga na czynności komornika – co to jest?
Przedstawione wyżej akapity skupiają się na kwestii teoretycznej. Pojawić się mogą jednak okoliczności, w których praktyka będzie wyglądać zgoła inaczej. Jeżeli jako dłużnik ma się uzasadnione odczucia, że komornik w szeroko pojęty sposób wykonywał swoje obowiązki nieprofesjonalnie, złamał prawo lub co gorsza – naruszył więcej niż jedną zasadę obowiązujących zapisów np. w kodeksie postępowania cywilnego, warto napisać skargę na czynności komornika.
Skarga na czynności komornika to oficjalne pismo, które ma pełnić funkcję zabezpieczenia interesów dłużnika w obliczu nieprofesjonalnego postępowania komornika. Taką formę zaskarżenia przewiduje artykuł 767 kodeksu postępowania cywilnego9. Skarga ma pozwolić zgłosić nieprawidłowe postępowanie komornika do wyżej postawionych organów. Można dzięki niej wyegzekwować karę dla nieprawidłowo działającego komornika i doprowadzić – w miarę możliwości – do naprawy wyrządzonych szkód. Kiedy napisanie skargi może być szczególnie uzasadnione?
Komornik zajął bezprawnie mienie, które jest z tego wyłączone.
Podczas działań komornik stosował groźby lub naruszał nietykalność cielesną.
Egzekucja jest całkowicie bezzasadna – osoba, którą komornik próbował ją objąć, została błędnie uznana za dłużnika.
W nieodpowiedni sposób naliczono odsetki lub inne opłaty za działania komornika.
Komornik nie poinformował o przeprowadzeniu egzekucji.
Skarga na czynności komornika – wzory do pobrania
Skarga na czynności komornika powinna przyjąć postać oficjalnego pisma, które można swobodnie przygotować i wypełnić w domowym zaciszu. Co więcej, wzór pisma ma określony z góry schemat z pustymi miejscami do wypełnienia, co znacznie ułatwia całą procedurę – wystarczy jedynie zapoznać się z klauzulami, uważnie wypełnić pismo koniecznymi informacjami, podpisać i wysłać do odpowiedniego organu. Jak wypełnić pismo? To szczegółowo charakteryzujemy w kolejnych akapitach. A gdzie dostać wzór pisma? Niżej załączamy darmowy wzór gotowy do pobrania.
Mając przed sobą gotowy wzór dokumentu, należy uważnie zapoznać się z pouczeniem poprzedzającym pierwsze pola do wypełnienia – zgodnie z zastrzeżeniem, jakie każdy wzór dokumentu zawiera. W pouczeniu możemy się dowiedzieć, jak w najbardziej efektywny sposób sporządzić skargę na czynności komornika tak, aby nie budziła ona wątpliwości pod kątem przedstawionych informacji. W ten sposób pouczenie przestrzega, aby informacje w dokumencie wprowadzać czytelnie, bez skreśleń (jeżeli nie jest to konieczne) i wprowadzając informacje tylko w zacieniowanych polach. Zastrzega się też, aby dołączyć do niego wszystkie niezbędne odpisy i załączniki (dokumentujące szczegóły na temat egzekucji).
Pouczenie kończy się informacją na temat niewłaściwych działań komornika, jakie podlegają zaskarżeniu (zaniechanie lub dokonanie zaskarżonej czynności) oraz ostrzeżeniem, że wniesienie skargi podlega opłacie sądowej.
Znając już treść pouczenia, pozostaje teraz przejść do wprowadzenia pierwszych niezbędnych danych do skargi. W pierwszej kolejności należy wskazać z imienia i nazwiska komornika, którego nadużycia chce się zaskarżyć w piśmie. W rubryce niżej należy podać sygnaturę akt sprawy egzekucyjnej, z jakiej tytułu komornik objął nas swoimi działaniami – informacja ta jest zawarta na piśmie o wszczęciu egzekucji, jakie komornik nam dostarczył na samym początku postępowania. Warto dodać, że skarga może dotyczyć jednej lub kilku czynności komornika w ramach prowadzonej egzekucji – niezależnie od tego numer sygnatury akt sprawy egzekucyjnej jest jeden.
Po drugie – dane wierzyciela i opis nadużycia komornika
Pora na kolejny zestaw informacji, jaki należy wskazać podczas sporządzania skargi na działania komornika. W pierwszym miejscu należy podać informacje osoby, która wnosi skargę. Jako że prawo do wniesienia takiego pisma ma nie tylko dłużnik, rubryka na te dane jest odrębna. Należy w niej podać szczegółowe dane: miejsce zamieszkania oraz adres i miasto, adres korespondencji podany w CEiDG (jeżeli skargę wnosi przedsiębiorstwo), numer PESEL i NIP lub numer w KRS (znów, jeżeli skargę wnosi przedsiębiorstwo). Sekcję tę należy zwieńczyć wskazaniem imienia i nazwiska wnoszącego skargę lub nazwy przedsiębiorstwa. Kolejna rubryka nie jest obowiązkowa – została ona przygotowana z myślą o okolicznościach, w których skargę wnosi przedstawiciel ustawowy lub pełnomocnik. Jeżeli wnoszącego nie dotyczą te informacje, należy tę sekcję pozostawić pustą.
W następnej kolejności należy podać informacje o wierzycielu, który złożył wniosek o przeprowadzenie na dłużniku egzekucji majątku. Jeżeli jest to osoba prywatna, należy podać jego imię i nazwisko, jeżeli to np. podmiot gospodarczy – należy wskazać pełną nazwę. W dokumencie zastrzeżone jest, że wierzycieli może być więcej – wówczas należy ich wymienić w chronologicznej kolejności. W niższej rubryce pozostaje jeszcze wskazać dane dłużnika, wobec którego toczy się postępowanie. Podobnie jak w przypadku wyżej wspomnianego pola o danych wierzyciela, należy podać imię i nazwisko dłużnika (jeżeli jest osobą prywatną) lub nazwę firmy, jeżeli to np. firma lub przedsiębiorstwo objęte działaniami egzekucyjnymi. Dane dłużnika mogą rzecz jasna pokrywać się z informacjami o wnoszącym skargę, jeżeli jest to ta sama osoba – obie rubryki jednak trzeba wypełnić.
Po trzecie – opisz naruszenia, propozycja naprawy szkody i zakończenie
Pora przejść do scharakteryzowania powodu skargi na czynności komornika. W pierwszej kolejności należy określić charakter naruszenia, jakiego dopuścił się komornik – może to być dana czynność, a może być zaniechanie koniecznej czynności, jaka leżała w jego obowiązkach. W następnej rubryce przychodzi pora na wskazanie najważniejszych informacji – trzeba tutaj dokładnie opisać działania komornika, które zaskarża składający wniosek. Konieczne jest zadbanie o wskazanie wszystkich szczegółów – godziny, miejsca wystąpienia naruszenia, opisu ewentualnych szkód lub materiałów dowodowych, świadków, nagrań z kamery i tym podobnych. Warto zadbać o chronologiczny opis zdarzeń, jeżeli w piśmie chce się zwrócić uwagę na więcej niż jedno naruszenie obowiązków przez komornika.
Kolejna rubryka wymaga od składającego pisma wyciągnięcia wniosków. Należy wskazać, w jaki sposób komornik powinien naprawić wyrządzone szkody i poprawnie wykonać należne czynności. Do wyboru pozostaje domaganie się: uchylenie zaskarżonych czynności, zmianę zaskarżonej czynności lub nakazanie dokonania czynności. Tuż pod tym wygospodarowano miejsce na zwięzłe opisanie oczekiwanych działań naprawczych w wykonaniu komornika i scharakteryzowanie, na czym ma polegać zmiana.
Ostatnim polem do wprowadzenia dłuższej treści przez sporządzającego skargę jest uzasadnienie skargi. Należy tutaj w dłuższej wiadomości opisać argumenty, które w uznaniu składającego dokument przemawiają za pozytywnym rozpatrzeniem pisma. Ponownie warto zebrać tutaj wszelkie szczegóły, dowody i argumenty, które mogą w istotnym stopniu potwierdzać przedstawioną w dokumencie wersję zdarzeń.
Po wprowadzeniu tych informacji, pozostają już cztery proste kroki. Najpierw należy zaznaczyć wymagane informacje w polu inne wnioski, mając do wyboru zasądzenie kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi oraz pozostałe (należy wskazać jakie). Następnie należy wykazać jakie załączniki są dołączane do skargi, podpisać się imieniem i nazwiskiem, podać datę składania skargi i wreszcie – przeczytać pouczenie końcowe.
Kto może złożyć skargę na czynności komornika?
Co warto doprecyzować, skarga na czynności komornika może zostać złożona nie tylko przez samego dłużnika osobiście. Prawo do wniesienia takiego oficjalnego pisma ma także wiele innych osób, których charakter przedstawiamy niżej.
Wierzyciel długu.
Inna osoba trzecia, która w momencie egzekucji była świadkiem naruszenia prawa przez komornika.
Rzecznik Praw Obywatelskich.
Prokurator, adwokat lub sędzia.
Rzecznik Praw Dziecka.
Przedstawiciel organizacji pozarządowej (NGO).
Gdzie złożyć skargę na czynności komornika? Koszty.
Gdy skarga zostaje wypełniona wszystkimi stosownymi informacjami, pozostaje już tylko wysłać ją do odpowiedniego organu, który zajmuje się rozpatrywaniem tego typu dokumentów. Co warto wiedzieć w tej kwestii?
Dokument, który najlepiej wypełnić komputerowo, należy wydrukować, czytelnie podpisać, zamknąć w kopercie i opisać danymi składającego.
Skarga na czynności komornika musi zostać złożona przez składającego osobiście do sądu rejonowego odpowiadającego rewirowi działania komornika.
Dokument należy złożyć najlepiej w czasie do 7 dni od czasu przeprowadzenia egzekucji, podczas której wystąpiły naruszenia skarżone przez składającego skargę.
Opłata za złożenie skargi wynosi 100 złotych, którą składający musi uiścić w kasie sądu rejonowego podczas składania dokumentu. Istnieje też możliwość przelewu.
Ważna informacja w kwestii opłaty – jeżeli sytuacja finansowa składającego nie pozwala na poniesienie kosztu złożenia skargi, może on na miejscu złożyć dodatkowy wniosek o zwolnienie z opłaty. Powinno to zostać poparte odpowiednimi informacjami o sytuacji majątkowej składającego, np. wyciągami z konta i informacją o stanie majątku.
Kiedy skarga może zostać przyjęta?
Załóżmy, że procedura składania skargi na czynności komornika dobiegła końca. Dokument został wypełniony wszystkimi informacjami, opłacony w sądzie rejonowym i złożony. To, jakiego orzeczenia w sprawie skargi można się spodziewać, jest oczywiście całkowicie zależne od okoliczności każdej ze spraw. Spójrzmy, kiedy szanse na pozytywne rozpatrzenie skargi mogą wzrosnąć. Oto przykładowe okoliczności sprzyjające interesom składającego skargę.
Sąd rejonowy po rozpatrzeniu skargi stwierdza, że argumenty przytoczone przez skarżącego są zasadne i komornik musi naprawić wyrządzone szkody.
Komornik, wypełniając obowiązek odniesienia się w ciągu 3 dni od wpłynięcia skargi, stwierdza, że podczas czynności faktycznie doszło do uchybienia i chce on teraz naprawić szkody.
Skarga na czynności komornika – kiedy szanse na przyjęcie maleją?
Analogicznie dla wskazanych wyżej informacji, warto określić, kiedy jednak szanse na odrzucenie skargi rosną i na podstawie jakich przesłanek może zostać wydana taka decyzja.
Sąd na podstawie zbadania sprawy stwierdza, że argumenty i dowody są niewystarczające lub całkowicie bezzasadne. W efekcie, organ może nie znaleźć w czynnościach komornika naruszeń lub przekroczenia uprawnień.
Skarga wpływa zbyt późno, kwalifikując się do automatycznego odrzucenia.
Czy można odwołać się od skargi na czynności komornika?
Co powinien zrobić składający skargę w przypadku, gdy sąd zdecyduje się odrzucić pismo i nie przyznaje racji pokrzywdzonemu lub występującym w jego imieniu? Nie wszystko stracone – można złożyć jeszcze odwołanie od decyzji sądu rejonowego, składając ją do sądu drugiej instancji. Jeżeli prowadzić to będzie do zakończenia postępowania, prawo do takiej czynności określa wyrok Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1986 roku10.
Komornik sądowy przy sądzie rejonowym w Olkuszu zajął mi rentę,nie dostarczając sądowego nakazu zapłaty,o zajęciu poinformował mnie ZUS,nie wiem komu i za co mam płacić pani komornik z wolbromia.czy komornik ponosi odpowiedzialność karną,za krzywdę domniemanego dłużnika.Jak można określić działania takiej pani komornik.
Strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie.
Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie zgodnie z
polityką prywatności
.
+0
Komornik sądowy przy sądzie rejonowym w Olkuszu zajął mi rentę,nie dostarczając sądowego nakazu zapłaty,o zajęciu poinformował mnie ZUS,nie wiem komu i za co mam płacić pani komornik z wolbromia.czy komornik ponosi odpowiedzialność karną,za krzywdę domniemanego dłużnika.Jak można określić działania takiej pani komornik.